احکام اعتکاف مسئله 901: اعتکاف در لغت به معنی درنگ کردن، و اصطلاحا به معنی اقامت گزیدن در مسجدی که نماز پنجگانه با جماعت در آن خوانده می شود با نیت و پاک بودن از حیض و نفاس و جنابت. مسئله 902: از بیان فوق دانسته شد که: برای اعتکاف سه چیز لازم است: 1) در مسجد جماعت نشستن. 2) به نیت اعتکاف در مسجد درنگ کردن و نشستن، لذا بدون اراده و نیت معتکف گفته نمی شود، و برای صحت نیت اسلام و عقل شرط است. 3) از حیض و نفاس و جنابت پاک بودن، لهذا زن در حالت حیض و نفاس و جنابت و مرد در حالت جنابت نمی تواند به اعتکاف بنشیند. مسئله 903: اعتکاف بر سه قسم است: 1) واجب. 2) سنت. 3) مستحب. واجب عبارت از اعتکافی است که نذر کند، خواه معلق به شرط باشد مثل اینکه: نذر کند که اگر برادرم به سلامت از مسافرت آمد ده روز برای خدا اعتکاف می نشینم، یا غیر معلق به شرط، مثل اینکه نذر کند که برای خدا ده روز به اعتکاف می نشینم. سنت مؤکده ده روز آخر ماه مبارک رمضان است، پیغمبر اکرم  این ده روز را بالالتزام به اعتکاف می نشستند، ولی به ادای بعضی از ذمه دیگران ساقط می شود. مستحب غیر از ده روز آخر ماه رمضان خواه در روز اول ماه باشد یا وسط یا در ماههای دیگر. مسئله 905: برای اعتکاف واجب روزه شرط است، لذا اگر کسی به اعتکاف بنشیند روزه باید بگیرد اگرچه نیت نگرفتن روزه را بکند، به همین جهت اگر نیت اعتکاف شب را کرد لغو است، و اگر نیت اعتکاف روز را نمود شب بالتبع داخل است، و باید شبها را به اعتکاف بنشیند. مسئله 906: اگر کسی فقط نیت یک روز اعتکاف نمود شب داخل نمی شود. مسئله 907: در اعتکاف مسنون روزه هست، لذا شرط کردن روزه لازم نیست، البته در اعتکاف مستحب احتیاط شرط روزه است. مسئله 908: اعتکاف واجب حداقل باید یک روز باشد و بیشتر آن را حدی نیست، و اعتکاف سنت مؤکده ده روز آخر ماه رمضان است، و برای اعتکاف مستحب مقداری تعیین نیست یک روز، نصف روز، یک ساعت و یا کمتر باشد. مسئله 909: در حالت اعتکاف دو قسم کار حرام است، یعنی از ارتکاب آن واجب و سنت فاسد می شود، و باید قضائی گرفته شود، و اعتکاف مستحب خاتمه می یابد: 1) از محل اعتکاف بدون ضرورت بیرون شدن. 2) مقاربت با زن نمودن و بس و بازی کردن. مسئله 910: ضرورتهائی که معتکف می تواند برای آنها از محل اعتکاف بیرون شود و اعتکاف فاسد نمی شود بر دو قسم است: 1) طبعی، مثلا 1- توالت رفتن، 2- غسل از جنابت نمودن، 3- تهیه نمودن غذا در صورتی که کسی نباشد که برایش تهیه نماید. 2) ضرورت شرعی مثل اداء نماز جمعه. مسئله 911: بعد از اداء ضرورت شخص معتکف باید فورا به مسجد محل اعتکاف خود برگردد، و اگر امام اعتکاف را در مسجد جامع گذرانید با کراهیت جائز است. مسئله 912: اگر به فراموشی محل اعتکاف خود را ترک نمود اعتکاف فاسد است. مسئله 913: ترک کردن محل اعتکاف بواسطه عذری که بسیار واقع نمی شود منافی اعتکاف است، مثلا بعیادت مریض رفتن یا برای نجات دادن غرق شونده، یا خاموش کردن آتش، یا از ترس افتادن سقف مسجد بیرون شدن در تمام این صورتها بیرون شد گناه نیست، بلکه به واسطه حفاظت جان لازم است ولی اعتکاف فاسد می شود. مسئله 914: اگر شخص معتکف برای رفع و دفع ضرورت طبعی یا شرعی بیرون شد و قبل یا بعد از آن از مریض عیادت کرد یا به نماز جنازه رفت اشکالی ندارد. مسئله 915: برای اداء نماز جمعه طوری برود که تحيةالمسجد و سنت را آنجا بخواند و بعد از اداء فرض برای خواندن سنت می تواند تعریف کند. مسئله 916: اگر بطور اجبار از محل اعتکاف بیرون کرده شد اعتکاف فاسد می شود، مثلا بواسطه جرم به حکم دادگاه دستگیر و به زندان برده شد. مسئله 917: اگر برای عذری شرعی یا طبعی از محل اعتکاف بیرون شد بعدا مریض شد یا دیگر پیشامدی کرد و در رفتن به محل اعتکاف تاخیر پیش آمد اعتکاف فاسد می شود. مسئله 918: در حالت اعتکاف مشغول شده به کارهای دنیوی برای ضرورت مکروه است، مثل تجارت و غیره، و با ضرورت جائز است، البته کالائی که فروخته می شود به مسجد آورده نشود. مسئله 919: در حالت اعتکاف بطور کلی خاموش نشستن مکروه تحریمی است. البته از سخنان زشت باید قطعا پرهیز نماید، و اوقات خود را صرف قرآن خواندن، ذکر نمودن، نماز خواندن بنماید.

امتیاز بدهید :

| امتیاز : 0
موضوع : | بازدید : 432
برچسب ها :