مسئله 285: در نماز شش چیز فرض است، اول: تکبیر تحریمه «یعنی گفتن الله أکبر در موقعی که دستها را به نرمه گوش بلند می نمائیم». دوم: قیام، سوم: قرائت یعنی قرآن چند آیتی یا سورتی خواندن، چهارم: رکوع کردن، پنجم: هر دو سجده را بجا آوردن، ششم: در آخر نماز به اندازه ای که التحیات خوانده شود نشستن. مسئله 286: در نماز هیجده چیز واجب است، اول: خواندن الحمدلله، دوم: خواندن سوره دیگر یا سه آیه کوچک و یا یک آیه بزرگ با الحمدلله، سوم: تعیین قرائت در دو رکعت اول فرض، «توضیح اینکه خواندن سوره یا چند آیه با الحمد لله در دو رکعت اول از نمازهای چهار رکعتی فرض و همه رکعت های وتر و نفل واجب است، و در دو رکعت آخر فرض یا در یک رکعت آخر نمازشام فقط تنها الحمدلله خوانده می شود». چهارم: مقدم نمودن الحمدلله بر سوره، پنجم: در موقع سجده با پیشانی بینی خود را نیز بر زمین بگذارد، ششم: در هر رکعت از نماز باید سجده دوم را پیش از اینکه انتقال بعمل دیگر از نماز پیدا کند بجا آورد، هفتم بجا آوردن هر فرض را با اطمینان و آرامش، هشتم: قعده اول، نهم: خواندن التحیات در هر دو قعده، دهم: برخاستن از قعده اول به رکعت سوم بعد از خواندن التحیات بدون تاخیر، یازدهم: در موقع سلام، السلام علیکم ورحمت الله گفتن، دوازدهم: در نماز وتر دعای قنوت را خواندن، سیزدهم: تکبیرات نماز هر دو عید، چهاردهم: تعیین کردن لفظ الله أکبر را برای شروع کردن در هر نمازی، پانزدهم: تکبیر رکعت دوم در موقع رکوع در نماز عیدین، شانزدهم: بلند خواندن امام جماعت دو رکعت اول شام و خفتن و نماز بامداد را، هفدهم: بلند خواندن امام جماعت قرائت را در نماز جمعه و عیدین و تراویح و وتر در ماه رمضان، هیجدهم: آهسته خواندن قرائت در نماز ظهر و عصر و رکعتهای پس از دو رکعت اول نماز شام و خفتن و نمازهای نفل روز. تذکر: شخصی که تنها می خواند یا شب نماز نفل می خواند در بلند خواندن در اوقاتی که بلند خوانده می شود و آهسته خواندن قرائت مخیر است. مسئله 287 : ماسوای فرائض و واجبات نماز بقیه همه یا سنت یا مستحب است. مسئله 288 : اگر کسی الحمدلله را نخوانده بلکه سوره دیگری یا چند آیت خواند یا الحمدلله را خواند و ختم سوره یا آیه ننمود، یا دو رکعت خواند و بقعده ننشست، یا نشست و التحیات را نخواند در همه این صورتها اگر قصدا باشد فرض اداء شد ولی نماز بسیار ناقص است که اعاده آن واجب می باشد، و اگر سهوا باشد به سجده سهو نماز درست و کامل می گردد. مسئله 289: اگر وقت سلام دادن لفظ: السلام وعلیکم ورحمة الله را نگفت بلکه با کسی صحبت کرد، یا برخاسته رفت یا عمل دیگری که ناقص نماز است انجام داد نیز همین حکم است یعنی نماز ناقص اداء شده. مسئله 290: بعد از الحمدلله حد اقل باید سه آیه خوانده شود، اگر یک آیه یا دو آیه خواند اگر این یک آیه یا دو آیه به اندازه سه آیه کوچک است نماز جائز و اگر کمتر باشد نماز ناقص و حکم ماقبل را دارد. مسئله 291: اگر کسی از رکوع بلند شده سمع الله را نگفت، یا در رکوع و سجده «سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيْمِ و سُبْحَانَ رَبِّيَ الأَعْلَى» را نگفت یا در قعده اخیر بعد از التحیات درود شریف را نخواند، یا دعا نکرد در همه این صورتها نماز جائز و کامل است ولی ترک سنت نموده. مسئله 292: اگر وقت تکبیر تحریمه دستها را بلند نکرد نماز جائز ولی ترک سنت است. مسئله 293: در هر رکعت بسم الله الرحمن الرحیم گفته الحمدالله را شروع نماید. مسئله 294: در وقت سجده پیشانی و بینی هر دو به زمین گذاشته شود، و اگر پیشانی به زمین رسید و بینی نرسید نماز جائز است، و بالعکس جائز نیست مگر در صورت عذر. مسئله 295: اگر بعد از رکوع خوب راست نشد بلکه نیم راست شده به سجده رفت اگر قصدا بود نماز را باید دو مرتبه بخواند و اگر سهوا بود سجده سهو بجای آورد. مسئله 296: اگر از سجده سر خود را قدری برداشته و به سجده دومی رفت سجده دومی بجای نیامد و نماز قطعا جائز نیست، و اگر اینقدر بلند شد که به نشستن نزدیک بود فرض اداء شد با نقصان، اگر این کار را قصدا انجام داده بود باید نماز را دو مرتبه بخواند و اگر سهوا بود باید سجده سهو بجای آورد. مسئله 297: اگر بر حصیر یا فرشی که از زمین حرکت کرده است نماز خواند هنگام سجده کردن سر را خوب فشار دهد تا هر چند که خوابیدنی است بخوابد، و اگر آهسته سر را گذاشت سجده جائز نیست. مسئله 298: اگر در دو رکعت آخر فرض بعد از الحمد لله سوره خواند نماز کاملا جائز است و هیچ اشکالی ندارد. مسئله 299: اگر در دو رکعت آخر فرض الحمدلله را نخواند بلکه سه مرتبه سبحان الله گفت یا به اندازه حمد خاموش ایستاد نماز جائز است ولی خواندن حمد بهتر است. مسئله 300: در دو رکعت اول خواندن سوره حمد واجب است، پس اگر کسی فقط تنها حمد را خواند و ضم سوره نکرد یا الحمد را هم نخواند بلکه سبحان الله گفت، باید در دو رکعت آخر با الحمدلله سوره را هم بخواند و اگر این کار قصدا باشد اعاده نماز واجب و اگر سهوا باشد سجده سهو بجای آورد. مسئله 301: در نمازهائی که آهسته می خواند باید طوری آهسته خوانده شود که شخص آواز خود را بشنود و اگر خود نمازگزار آواز خود را نشنید نماز جائز نیست. مسئله 302: شخص نمازگزار هر سوره ای را بخواهد بخواند و تعیین ننماید، اگر سوره معینی را برای نماز معین مقرر کرد مکروه است. مسئله 303: رکعت دوم نباید از اول درازتر باشد. مسئله 304: زنها نماز را تنها بخوانند، و اگر جماعت کردند امام در وسط بایستد، و اگر به جماعت مردان حاضر شدند در عقب صف زنند و در برابر مردی ایستاده نشود، و اگر زنی در برابر مردی در نماز ایستاد و امام نیت امامت زنها را داشت نماز هر دو فاسد است. مسئله 305: اگر در وسط نماز وضوء شکست وضوء گرفته نماز را مجددا بخوا ند، و اگر از همانجائی که وضوء شکسته نماز بخواند جائز است. مسئله 306: مستحب است که در حالت قیام به سجده گاه نظر شود و در حالت رکوع بر پشت پاها، و در حالت سجده بر بینی، و در قعده بر کناره، و وقت سلام بر شانه های خود. و اگر خمیازه آمد تا حد امکان از آن جلوگیری کند، وإلا پشت دست بر دهان بگذارد و از سرفه نیز تا حد امکان جلوگیری نماید.

امتیاز بدهید :