طریق خواندن نماز نیت نماز کرده الله أکبر بگوید، و هنگام گفتن الله أکبر دستها را تا برابر گوشه بلند نماید، و در زیر ناف به این کیفیت که: دست را بر پشت دست نهاده و با انگشتان دست راست مچ دست چپ را گرفته و ببندد، و اگر زن باشد بالای سینه به کیفیت ذکر شده بگذارد، و این دعا را بخواند: سُبْحَاَنكَ اللَّهُمَ وَبِحَمْدِكَ: خداوندا! پاكى تو را بيان می‌كنم، و تو را ستايش مى نمايم. وَتَبَارَكَ اسْمُكَ، وَتَعَالَى جَدُّكَ: و با برکت است نام تو و برتر است ذات تو. وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ: و نیست خدائی جز تو. بعد از خواندن دعا: أَعُوْذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيْمِ وَ بسم الله الرحمن الرحيم گفته، سوره مبارکه (الْحَمْدُ لِلَّهِ) را بخواند، و بعد از (وَلَا الضَّالِّينَ) آمین بگوید، و بعد سوره ای یا چند آیت بخواند، و بعد الله أکبر گفته به رکوع برود، و در رکوع سه مرتبه یا پنج مرتبه «سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيْمِ» بگوید، و در حالت رکوع با انگشتان دست زانو را محکم بگیرد و بازوها را از پهلو جدا نگهدارد، سپس «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ» گفته از رکوع بلند شود و بعد از تمام شدن «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ» «رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ» بگوید، و اندازه یک دقیقه ایستاده توقف نماید، اگر با جماعت نماز می خواند امام «سَمِعَ اللهُ لِمَنْ حَمِدَهُ» بگوید و مقتدی «رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ». و بعد به سجده برود و سجده را به این کیفیت بجای آورد که: اولا هر دو زانو را به زمین بنهد و سپس هر دو دست را در حالی که دستها از پهلوها خوب جدا باشد و سر را میان هر دو دست نهاده بطوری که بینی و پیشانی به زمین برسد و در سجده سه مرتبه یا بیشتر ولی طاق باشد «سُبْحَانَ رَبِّيَ الأَعْلَى» بگوید، و زن دستها را به پهلو بچسباند و بعد سر را از سجده برداشته اندازه ای که تمام اعضاء بجای خود قرار گیرد توقف نماید و سجده دومی را مثل اولی بجای بیاورد، و رکعت دومی مثل اولی با این تفاوت که در رکعت دوم أَعُوْذُ بِاللهِ را نخواند و نیز سُبْحَاَنكَ اللَّهُمَ را نخواند فقط در اول الحمد بسم الله الرحمن الرحيم را بگوید، و بعد بقعده به این ترتیب بنشیند که پای چپ را فرش کرده پای راست را نصب کند و تا سرحد امکان سر انگشتان را بسوی قبله نماید، و هر دو دست را بالای زانو بگذارد و انگشتان را بهم نچسباند بلکه بحالت طبیعی آنها را داشته باشد و این دعا را بخواند: التَّحِيَّاتُ ِللهِ، وَالصَّلَوَاتُ وَالطَّيِّبَاتُ، السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاَتُهُ، السَّلاَمُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِيْنَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ. تمام عبادات قولی و بدنی و مالی برای رضای خدا است، سلام بر تو ای پیغمبر و رحمت خدا، سلام بر ما و بر بندگان نیکوکار، گواهی می دهم اینکه هیچ خدائی سزاوار پرستش نیست مگر خدای یگانه و یکتا، و گواهی می دهم اینکه محمد  بنده و فرستاده شده خداست. وقتی که به کلمه طیبه رسید سر انگشت وسط را به بند انگشت ابهام گذاشته حلقه دهد و انگشت سبابه را در وقت لاَ إِلَهَ گفتن بلند کند، و در وقت إِلاَّ اللهُ پائین بیاورد، و با این اشاره سبابه گفته می شود، و اشاره سنت موکده است، و اگر نماز چهار رکعتی است بعد از خواندن التحیات فورا الله أکبر گفته بلند شود، و در دو رکعت آخر فرض فقط تنها الحمدلله را بخواند، و اگر نماز سنت می خواند در هر چهار رکعت بعد از حمد سوره یا چند آیه بخواند و در قعده اخیر بعد از خواندن التحیات این درود را بخواند: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيْدٌ، اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيْدٌ. ای خدایا! درود بفرست بر محمد و آل محمد، مثلی که درود فرستادی بر حضرت ابراهیم و بر آل ابراهیم، همان تو ستوده شده و بزرگوار هستی. ای خدایا! برکت بفرست بر محمد  مثلی که برکت فرستادی بر ابراهیم  و آل ابراهیم، همانا تو ستوده شده و بزرگواری. بعد این دعا را بخواند: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيْ وَلِوَالِدَی وَلِأُستَاذِیَ وَلِجَمِیعِ المُؤمِنِینَ وَالمُؤمِنَاتِ وَالمُسلِمِینَ وَالمُسلِمَاتِ یَا قَاضِی الحَاجَاتِ إِنَکَ عَلی کُلِ شَئٍ قَدِیرٌ. ای خدایا! بیامرز مرا و پدر و مادر مرا و استاد مرا و تمام مردان مؤمن و زنهای مؤمن را و مردان مسلمان و زنهای مسلمان را، ای برآورنده حاجتها! همانا تو بر همه چیز توانا هستی. سپس بطرف راست سلام داده بعد بطرف چپ، و در وقت سلام نیت فرشته و یا فرشته و مسلمین را داشته باشد. این بود طریق نماز ولی در آن فرائضی است که به ترک یکی از آنها نماز باطل می شود، خواه سهوا باشد خواه قصدا، و واجباتی است که بر ترک آنها قصدا نماز ناقص ادا می شود و سهوا به سجده سهو تدارک می شود. و سنتها و مستحباتی است.

امتیاز بدهید :