بیان احکام تیمم مسئله 135: اگر شخص در بیابان است و معلوم نیست که آب در کجا است و کسی هم در آنجا نیست که سوال نماید در این چنین موقعی می تواند تیمم بگیرد. و اگر کسی بود و آن در یک کیلومتری شرعی نشان آب را داد و گمان غالب است که راست می گوید یا به دیگر علامتی پی برد که در این اندازه مسافت آب است اگر در تلاش آب به خود شخص و رفقاء مشقتی پیش نمی آید طلب کردن آب لازم است، و پیش از جستجو تیمم جائز نیست و اگر یقین بوجود آب باشد آوردن آن واجب است. تبصره: کیلومتر شرعی طبق تحقیق علماء یک هزار و یک صد و بیشت و پنج متر است در صورتی که کیلومتر معمولی یک هزار متر است. مسئله 136: اگر محل آب معلوم شد ولی یک کیلومتر شرعی دورتر است، آوردن آب واجب نیست، بلکه تیمم جائز است. مسئله 137: اگر از آبادی به اندازه یک کیلومتر دور است و از یک کیلومتر نزدیکتر آب نیست تیمم جائز است، خواه مسافر باشد یا نه. مسئله 138: اگر در راه به چاه آبی رسید ولی دلو و ریسمان نبود تیمم جائز است. مسئله 139: اگر در وسط راه آب یافت ولی به اندازه ای بود که یک مرتبه بیشتر اعضاء چهارگانه را نمی تواند بشوید تیمم جائز نیست بلکه این اعضاء را شسته مسح سر نماید و سنتهای وضوء را ترک نماید و اگر این اندازه آب نبود باید تیمم بگیرد. مسئله 140: اگر مرض بواسطه استعمال آب زیاد می گردد و یا در صحت تاخیر پیدا می شود تیمم بگیرد، و اگر استعمال آب مطلقا مضر است حکم آن همین است و اگر آب سرد مضر است گرم کرده شود مگر که وسائل گرم کن موجود نشود. مسئله 141: اگر آب در مسافت کمتر از یک کیلومتر وجود دارد، برای زن بواسطه شرم کردن از مردها تیمم زدن جائز نیست بلکه تا حد امکان حجاب کرده آب بیاورد و در محل خلوت وضوء گرفته نماز بخواند. مسئله 142: تا مادامی که برای نماز خوان آب میسر نشود تیمم زده نماز را بخواند و هیچ وقت وسوسه بخود راه ندهد. مسئله 143: اگر آب به قیمت داده می شود، در اینصورت اگر اضافه از مخارج سفر پول در اختیار داشت و قیمت هم قیمت روز بود آب خریداری نماید و تیمم جائز نیست، و اگر پول اضافه از هزینه سفر نداشت یا داشت ولی از قیمت روز زیادتر بود تیمم گرفتن جائز است. مسئله 144: اگر هوا سرد است که وضوء یا غسل سبب مریضی می شود تیمم جائز است. مسئله 145: اگر بیشتر بدن کسی زخم داشت یا آبله و سرخک بیرون کرده تیمم زده نماز بخواند. مسئله 146: اگر در بیابان تیمم زد و نماز بخواند و آب در همان نزدیکی یافت میشد ولی اطلاع نداشت نماز و تیمم هر دو جائز است و بعد از آگاهی اعاده لازم نیست. مسئله 147: اگر در راهی با چند رفیق همسفر است و رفقاء آب دارند از آنها مطالبه کند اگر آب دادند وضوء بگیرد، وإلا تیمم زده نماز بخواند، و اگر به گمان اینکه رفقاء آب نخواهند داد تیمم زد و نماز بخواند و بعد مطالبه کرد و به او آب دادند باید وضوء گرفته نماز را دو مرتبه بخواند. مسئله 148: اگر ظرفی سربسته از آب زمزم همراه داشت تیمم گرفتن جائز نیست بلکه سر آن را باز کرده با آن وضوء بگیرد مگر آب خیلی کم باشد که کفایت شستن یک مرتبه اعضاء چهارگانه را نکند در آن صورت تیمم بگیرد. مسئله 149: اگر آب برای آشامیدن داشت و از آشامیدن بیشتر نبود تیمم جائز است. مسئله 150: اگر برای شخص جنب غسل مضر بود و وضوء ضرر نداشت باید وضوء بگیرد و بعوض غسل تیمم زند. مسئله 151: اگر کسی احتیاج به غسل و وضوء دارد یک تیمم برای هر دو کافی است. مسئله 152: زمین و هر چیزی که از جنس زمین باشد تیمم با آن جائز است. تبصره : هرچیزی که با آتش نسوزد و باز نشود از جنس زمین است و هر چیزی بسوزد و یا باز شود از جنس زمین نیست و بر خاکستر تیمم زدن جائز نیست. مسئله 153: بر ظروفی که از مس و شیشه و برنج و امثال اینها ساخته شده و همچنین بر لباس تیمم جائز نیست ولی اگر بر روی آنها گرد باشد که به سبب دست زدن گرد بلند شود تیمم جائز است و بر ظروف سفالی تیمم جائز است، خواه گرد باشد یا نه. مسئله 154: اگر بر سنگ قطعا گرد نباشد تیمم جائز است و همچنین بر آجر. مسئله 155: بر گل تیمم جائز است مگر مناسب نیست، و اگر غیر از گل دیگر چیزی یافت نشد مقداری از گل را در دستمال بسته تا خشک شود بعد بر آن تیمم زند. مسئله 156: اگر بر زمین بول یا دیگر نجاستی ریخته که بر اثر آفتاب خشکیده و بوی آن از بین رفته بر آن زمین تیمم جائز نیست ولی نماز خواندن جائز است. مسئله 157: همانطور که در عوض وضوء در موقع عذر تیمم جائز است در عوض غسل نیز جائز است و طریق هر دو یکی است. مسئله 158: اگر برای آموختن به کسی تیمم گرفت و نیت تیمم نداشت آن تیمم جائز نیست بواسطه اینکه نیت در تیمم فرض است. مسئله 159: در وقت تیمم گرفتن همین اندازه نیت داشته باشد که برای حصول پاکی تیمم می زنم یا برای نماز خواندن کافی است. مسئله 160: اگر برای مساس قرآن تیمم گرفته شد نماز خواندن با آن تیمم جائز نیست و اگر برای نماز خواندن تیمم زد می تواند با آن نماز دیگری را بخواند و قرآن را مساس کند. مسئله 161: اگر کسی تیمم گرفت و نماز خواند بعدا آب در وقت میسر گشت اعاده نماز واجب نیست. مسئله 162: اگر آب از یک کیلومتر کمتر دور است ولی وقت تنگ است که به رفتن در محل آب وقت فوت می شود تیمم جائز نیست باید محل آب برود وضوء بگیرد اگر وقت باقی ماند فبها وإلا نماز را قضائی بجا آورد. مسئله 163: اگر در موقع وجود آب برای مساس کردن قرآن تیمم گرفت جائز نیست. مسئله 164: اگر امید رسیدن به آب در آخر وقت بود در اول وقت برای نماز تیمم نزند بلکه انتظار کشد اگر در آخر وقت به آب رسید وضوء گرفته نماز بخواند و اگر نرسید تیمم گرفته نماز را اداء نماید، و اگر در اول وقت به تیمم نماز خواند جائز است ولی سعی شود که وقت به کراهیت نکشد. مسئله 165: اگر آب موجود است ولی این خوف است که اگر وضوء گیرد از ماشین یا قطار می ماند یا در سرچشمه آب مار یا دیگر گزنده یا درنده موجود است تیمم جائز است. مسئله 166: اگر در میان وسائل سفر آب برای وضو بود ولی فراموش کرده تیمم گرفت و نماز خواند بعد به یادش آمد اعاده نماز واجب نیست. مسئله 167: به هر چیزی که وضوء می شکند تیمم نیز می شکند و قدرت بر آب نیز شکننده تیمم است، و اگر تیمم گرفت و راه می رفت تا از اندازه شرعی کمتر به آب باقی ماند تیمم شکست. مسئله 168: اگر بواسطه مرض تیمم گرفت و بعد مرض مرتفع گشت بطوری که استعمال آب مضر نبود تیمم می شکند. مسئله 169: اگر بواسطه نبودن آب تیمم گرفت و بعد مریض شد به مرضی که استعمال آب ضرر داشت و آب هم میسر گشت تیممش باطل است باید مجددا تیمم بگیرد، و اگر احتیاج به غسل داشت و غسل کرد ولی کمی از بدن خشک ماند و آب تمام شد باید تیمم گیرد و هرگاه آب یافت محل خشک مانده را بشوید. مسئله 170: اگر بدن یا لباس نجس است و احتیاج به وضوء هم دارد و آب به اندازه کافی نیست بدن یا لباس را بشوید و بجای وضوء تیمم گیرد

امتیاز بدهید :

| امتیاز : 0
موضوع : | بازدید : 296
برچسب ها :