جواب شبهه ی اینکه پیامبر هشت رکعت تراویح می خواند وعلمای دیوبند میگویند بیست رکعت بخوانید

الحمد لله الذی هدانا لهذا و ما كنا لنهتدی لولا أن هدانا الله و الصلاة والسلام علی رسوله محمد و علی آله و أصحابه أجمعین اما بعد:

شخصی مجهول و از كسانی كه دنبال تفرقه در میان أمت اسلامی هستند، از إختلافاتی كه در میان محدثین و فقهاء و مجتهدین أمت محمد صلی الله علیه و سلم وجود دارد سوء استفاده نموده اوراقی چند در مورد نمار تراویح به عنوان، «هشت ركعت نماز تراویح از رسول الله صلی الله علیه و سلم» به رشته تحریر درآورده و علمای دیوبند را به تعصب، خیانت، دروغ، تقلب، هواپرستی و نفس پرستی متهم نموده است. و ایرادات و دلایل آنها را بی أساس و پوچ دانسته است.

جالب اینجاست كه نویسنده حاضر نشده اسم خودش را بنویسد تا دانسته شود كه دارای چه عقیده و مذهبی است. اگر واقعاً آنچه نوشته حق است، پس این تدلیس و پنهان كاری چرا؟! اكنون به تحقیق و بررسی برخی از مطالبش می پردازیم تا برای همه معلوم گردد كه آیا علمای دیوبند متعصب و خیانتكاراند یا این افراد مجهول كه پشت پرده قرار دارند و با پنهان كاری می خواهند به اهداف شوم شان برسند و جوانان متدین را از علمای راستین و از سواد أعظم و راه مؤمنان بیگانه كنند و به بیراهه بكشانند. (لازم به ذكر است احادیث و عبارات علما از المكتبة الشاملة گرفته شده اند).

این شخص مجهول می گوید: «هشت ركعت نماز تراویح از سنت فعلی نبی اكرم (ص) صحیح و ثابت است حدیث قولی از حضرت چیزی وارد نشده كلیه احادیث وارده در این بحث فعلی هستند و از كردار و فعل نبی اكرم با سند صحیح ثابت است كه ایشان در ماه رمضان و غیر رمضان با هشت ركعت قیام اللیل می فرمودند این مبحث شامل چندین حدیث است در ابتدا متن حدیث و تخریج حدیث و اعتراف اهل علم و علمای مذهب حنفی و نقد و بررسی شبهات و خیانات بعضی از ملاها در این باب می باشد»

می گویم: این گفته كه: «هشت ركعت نماز تراویح از سنت فعلی نبی اكرم ص صحیح و ثابت است» صحیح نیست، چون كمتر از هشت و بیشتر از آن نیز با سند صحیح از سنت فعلی نبی اكرم صلی الله علیه و سلم ثابت است. از اینجاست كه شارحان حدیث و صاحب نظران معتقداند كه در قیام رمضان عددی معین از جانب پیغمبر صلی الله علیه و سلم تعیین نیست. چرا شما آن را در هشت ركعت منحصر می دانید؟

نظریه ابن تیمیه در مورد تعداد ركعات تراویح

علامه ابن تیمیه رحمه الله می نویسد: «وأنه لا یتوقت فى قیام رمضان عدد فان النبى لم یوقت فیها عددا» (مجموع الفتاوى – (23 / 112) الفتاوى الكبرى – (2 / 245) در قیام رمضان عددی معین نیست، زیرا كه پیغمبر صلی الله علیه و سلم عددی را معین نفرموده است.

نظریه قاضی شوكانی در مورد تعداد ركعات تراویح

قاضی شوكانی می فرماید: «وَالْحَاصِلُ أَنَّ الَّذِی دَلَّتْ عَلَیْهِ أَحَادِیثُ الْبَابِ وَمَا یُشَابِهُهَا هُوَ مَشْرُوعِیَّةُ الْقِیَامِ فِی رَمَضَانَ ، وَالصَّلَاةُ فِیهِ جَمَاعَةً وَفُرَادَى ، فَقَصْرُ الصَّلَاةِ الْمُسَمَّاةِ بِالتَّرَاوِیحِ عَلَى عَدَدٍ مُعَیَّنٍ ، وَتَخْصِیصُهَا بِقِرَاءَةٍ مَخْصُوصَةٍ لَمْ یَرِدْ بِهِ سُنَّةٌ . (نیل الأوطار – (4 / 333) خلاصه اینكه آنچه احادیث باب و آنچه مشابه آنست بر آن دلالت دارند جایز بودن قیام در رمضان، و نماز در رمضان با جماعت و تنها می باشد، پس منحصر نمودن نمازی كه تراویح گفته می شود بر تعداد معینی و خاص گردانیدن آن به قراءت مخصوصی، در سنت در اینمورد چیزی وارد نشده است.

نظریه علامه محمد عبدالحی لكنوی در مورد تعداد ركعات تراویح

علامه محمد عبدالحی اللكنوی رحمه الله می فرماید: « فمن ظن أخذا من حدیث عائشة المذكور ههنا أن الزیادة على إحدى عشرة بدعة فقد ابتدع أمرا لیس من الدین وقد فصلته فی رسالتی ” تحفة الأخیار “» (الموطأ – روایة محمد بن الحسن – (1 / 353) كسی كه از حدیث عایشه رضی الله عنها كه در اینجا ذكر شده (مراد كتاب مؤطا می باشد) گمان كند كه اضافه بر یازده ركعت بدعت است، كاری را ایجاد نموده كه از دین نیست، و من آن را در رساله ام به نام «تحفة الأخیار» توضیح داده ام.

نظریه علامه انور شاه كشمیری در مورد تعداد ركعات تراویح

علامه انورشاه كشمیری رحمه الله می فرماید: «وأمَّا عددُ ركعات التراویح، فقد جاء عن عمر على أنحاءٍ، واستقرَّ الأمر على العشرین مع ثلاث الوتر. ویُعْلَمُ من «موطأ مالك»: أنه خفَّف فی القراءة، وزاد فی الركعات بتنصیف القراءة، وتضعیف الركعات. وبعد ما تَلَقَّتْهُ الأمةُ بالقَبُول، لا بحثَ لنا أنه كان ذلك اجتهادًا منه، أو ماذا؟ ومَن ادَّعى العملَ بالحدیث، فأَوْلَى له أن یُصَلِّیها حتى یخشى فوت الفلاح، فإن هذه صلاة النبیِّ صلى الله علیه وسلّمفی الیوم الآخر. وأمَّا من اكتفى بالركعات الثمانیة، وشذَّ عن السواد الأعظم، وجعل یَرْمِیهم بالبدعة، فَلْیَرَ عاقبته، والله تعالى أعلم». (فیض الباری شرح صحیح البخاری – (5 / 336)

اما تعداد ركعات تراویح، از عمر رضی الله عنه به چند روش روایت شده است، و امر بر بیست ركعت با سه وتر قرار گرفت. و از موطأ مالك دانسته می شود كه حضرت عمر در قراءت تخفیف آورد و با نصف نمودن قراءت و دوچند نمودن ركعات، ركعات را اضافه نمود. و بعد از اینكه أمت آن را پذیرفت، برای ما بحثی وجود ندارد كه این از حضرت عمر إجتهادی بود یا چه چیزی بود؟ و كسی كه مدعی عمل به حدیث است، پس برایش سزاوار است كه تراویح را تا وقتی بخواند كه از فوت شدن خوردن سحری بترسد، زیرا كه نماز آنحضرت صلی الله علیه و سلم در آخرین روز همین بود. و أما كسی كه به هشت ركعت اكتفا نمود، و از سواد أعظم (یعنی عمل اكثر مسلمانان) جدا شد، و آنان را به بدعت متهم نمود، باید در عاقبت خود بیندیشد. و الله تعالی داناتر است.

پس معلوم شد كه شارحان حدیث و متخصصان در این فن تراویح را در هشت ركعت منحصر نكرده اند و با توجه به جمیع روایات وارده در این بحث، به بیست ركعت قائل اند.

می گوید: «از كردار و فعل نبی اكرم با سند صحیح ثابت است كه ایشان در ماه رمضان و غیر رمضان با هشت ركعت قیام اللیل می فرمودند».

می گویم: اولاً: این حدیث گرچه با سند صحیح ثابت است، لیكن در بیان مطلب صریح نیست. اگر حدیث صحیح و صریحی وجود داشت، اختلافی پیش نمی آمد و متخصصان در فن حدیث چنین فیصله نمی كردند كه تعداد ركعات تراویح از پیغمبر صلی الله علیه و سلم ثابت نیست.

ثانیاً: در این حدیث آمده كه پیغمبر صلی الله علیه و سلم این نماز را در رمضان و غیر رمضان می خواند، چرا شما آن را فقط در رمضان منحصر می دانید؟

ثالثاً: چرا أحادیث صحیح دیگر را كه بیش از هشت ركعت از حضرت عایشه رضی الله عنها روایت شده ذكر نكردی؟ چنانكه از حضرت عایشه رضی الله عنها روایت است كه فرمودند: « كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یُصَلِّی بِاللَّیْلِ ثَلَاثَ عَشْرَةَ رَكْعَةً ثُمَّ یُصَلِّی إِذَا سَمِعَ النِّدَاءَ بِالصُّبْحِ رَكْعَتَیْنِ خَفِیفَتَیْنِ . (صحیح البخاری ، بَاب مَا یُقْرَأُ فِی رَكْعَتَیْ الْفَجْرِ) حضرت عایشه رضی الله عنها می فرماید: رسول الله صلی الله علیه وسلم در شب سیزده ركعت می خواند ، پس هرگاه به وقت صبح صدای اذان را می شنید دو ركعت خفیف می خواند. در این حدیث حضرت عایشه رضی الله عنها سیزده ركعت بدون از سنت صبح روایت نموده است.

رابعاً: حدیث حضرت عایشه رضی الله عنها حكایت عمل رسول الله صلی الله علیه و سلم است، فوقش استحباب آن تعداد ثابت می شود و این منافی جایز بودن غیر آن نیست.

خامساً: در هیچ حدیثی نیامده است كه هشت ركعت تراویح در رمضان سنت است. شما سنت بودن آن را از كجا ثابت می كنید؟ لطفاً سنت را از قرآن و حدیث تعریف كنید؟

می گوید: «حدیث قولی از حضرت چیزی وارد نشده كلیه احادیث وارده در این بحث فعلی هستند».

می گویم: وقتی كه كلیه احادیث وارده در این بحث فعلی هستند، كمتر از هشت ركعت و بیشتر از آن نیز با سند صحیح از احادیث فعلی آنحضرت صلی الله علیه و سلم ثابت است، پس چرا تراویح را در هشت ركعت منحصر می كنید؟ و فقط هشت ركعت را سنت می دانید، در حالیكه عمل آنحضرت در این مورد مختلف است و احادیث قولی هم چیزی وارد نشده است؟

علامه محمد عبدالحی لكنوی رحمه الله چه می فرماید؟

علامه محمد عبدالحی لكنوی رحمه الله می فرماید: « قوله : ما كان یزید … إلخ هذا بحسب الغالب وإلا فقد ثبت عنها أنها قالت : كان یصلی رسول الله صلى الله علیه و سلم ثلاث عشرة ركعة من اللیل ثم صلى إحدى عشرة ركعة وترك ركعتین ثم قبض حین قبض وهو یصلی تسع ركعات . أخرجه أبو داود . وثبت عنها : أنه صلى الله علیه و سلم كان یصلى ثلاث عشرة ركعة أخرجه مالك . وثبت من حدیث زید بن خالد وابن عباس أیضا ثلاث عشرة (الموطأ – روایة محمد بن الحسن – (1 / 353)المكتبة الشاملة. این به اعتبار اكثر اوقات است، وگرنه از عایشه رضی الله عنها ثابت شده كه فرمود: رسول الله صلی الله علیه و سلم در شب سیزده ركعت می خواند، سپس دو ركعت را ترك نمود و یازده ركعت خواند، سپس قبض روح شد و در این زمان نه ركعت می خواند. این حدیث را ابوداود روایت نموده است. نیز از روایت حضرت عایشه رضی الله عنها ثابت است كه آنحضرت صلی الله علیه و سلم سیزده ركعت می خواند. این حدیث را امام مالك روایت نموده است. و از حدیث زید بن خالد و ابن عباس نیز سیزده ركعت ثابت شده است.

علامه ابن تیمیه رحمه الله چه می فرماید؟

علامه ابن تیمیه رحمه الله می فرماید: « فَإِنَّهُ قَدْ ثَبَتَ أَنَّ أبی بْنَ كَعْبٍ كَانَ یَقُومُ بِالنَّاسِ عِشْرِینَ رَكْعَةً فِی قِیَامِ رَمَضَانَ وَیُوتِرُ بِثَلَاثِ . فَرَأَى كَثِیرٌ مِنْ الْعُلَمَاءِ أَنَّ ذَلِكَ هُوَ السُّنَّةُ ؛ لِأَنَّهُ أَقَامَهُ بَیْن الْمُهَاجِرِینَ وَالْأَنْصَاروَلَمْ یُنْكِرْهُ مُنْكِرٌ . وَاسْتَحَبَّ آخَرُونَ : تِسْعَةً وَثَلَاثِینَ رَكْعَةً ؛ بِنَاءً عَلَى أَنَّهُ عَمَلُ أَهْلِ الْمَدِینَةِ الْقَدِیمِ . وَقَالَ طَائِفَةٌ : قَدْ ثَبَتَ فِی الصَّحِیحِ عَنْ عَائِشَةَ { أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ لَمْ یَكُنْ یَزِیدُ فِی رَمَضَانَ وَلَا غَیْرِهِ عَلَى ثَلَاثَ عَشْرَةَ رَكْعَةً } وَاضْطَرَبَ قَوْمٌ فِی هَذَا الْأَصْلِ لَمَّا ظَنُّوهُ مِنْ مُعَارَضَةِ الْحَدِیثِ الصَّحِیحِ لِمَا ثَبَتَ مِنْ سُنَّةِ الْخُلَفَاءِ الرَّاشِدِینَ وَعَمَلِ الْمُسْلِمِینَ . وَالصَّوَابُ أَنَّ ذَلِكَ جَمِیعَهُ حَسَنٌ كَمَا قَدْ نَصَّ عَلَى ذَلِكَ الْإِمَامُ أَحْمَد رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ وَأَنَّهُ لَا یتوقت فِی قِیَامِ رَمَضَانَ عَدَدٌ فَإِنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ لَمْ یُوَقِّتْ فِیهَا عَدَدًا وَحِینَئِذٍ فَیَكُونُ تَكْثِیرُ الرَّكَعَاتِ وَتَقْلِیلُهَا بِحَسَبِ طُولِ الْقِیَامِ وَقِصَرِهِ . فَإِنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ كَانَ یُطِیلُ الْقِیَامَ بِاللَّیْلِ حَتَّى إنَّهُ قَدْ ثَبَتَ عَنْهُ فِی الصَّحِیحِ مِنْ حَدِیثِ حُذَیْفَةَ { أَنَّهُ كَانَ یَقْرَأُ فِی الرَّكْعَةِ بِالْبَقَرَةِ وَالنِّسَاءِ وَآلِ عِمْرَانَ فَكَانَ طُولُ الْقِیَامِ یُغْنِی عَنْ تَكْثِیرِ الرَّكَعَاتِ } . مجموع فتاوى ابن تیمیة – (5 / 280)ِ

یقیناً ثابت شده است كه أبی بن كعب با مردم در قیام رمضان با بیست ركعت قیام می فرمود و با سه ركعت وتر می خواند بسیاری از علماء معتقداند كه سنت همین است، زیرا كه در میان مهاجرین و انصار با آن تعداد قیام فرمود و هیچكس آن را انكار نفرمود، وبرخی دیگر سی و نه ركعت را مستحب دانسته اند، بنابر اینكه عمل أهل مدینه در قدیم همین بوده است، وگروهی می گویند در احادیث صحیح از عایشه رضی الله عنها روایت است كه پیغمبر صلی الله علیه وسلم در رمضان و غیر رمضان بر سیزده ركعت اضافه نمی كرد و گروهی در این اصل دچار اضطراب شده اند، برای اینكه معتقداند كه با آنچه از سنت خلفای راشدین و عمل مسلمین با حدیث صحیح ثابت است معارض می باشد، آنچه صحیح و درست است اینست كه همه ی آنچه روایت شده خوب اند چنانكه امام أحمد رضی الله عنه بر آن تصریح نموده و اینكه در قیام رمضان تعدادی مشخص نشده است زیرا كه پیغمبر صلی الله علیه و سلم در قیام رمضان تعدادی را مشخص ننموده است و در این وقت زیاد و كم نمودن ركعات به اعتبار طولانی بودن و كوتاه بودن قیام می باشد. زیرا كه پیغمبر صلی الله علیه و سلم قیام را در شب طولانی می نمود، حتی در احادیث صحیح از آنحضرت صلی الله علیه و سلم از روایت حذیفه ثابت شده كه آنحضرت در یك ركعت بقره و نساء و آل عمران را می خواند، لذا طولانی بودن قیام از زیاد كردن ركعات بی نیاز می نمود.
می گوید: «این حدیث را امام بخاری در صحیح البخاری در كتاب تراویح باب فضیلت قیام رمضان و كتاب التهجد باب قیام پیامبر (ص) در شبهای ماه رمضان كتاب مناقب باب چشمانش خواب و قلبش بیدار است، و مسلم در صحیح كتاب المسافرین باب نماز شب و امام محمد در موطا باب قیام ماه رمضان و فضیلت آن و نسائی در سنن الكبری باب كیفیت نماز شب در ماه رمضان و ابوعوانه در مستخرج باب تعداد ركعات پیامبر در قیام شب ماه رمضان و بیهقی در سنن الكبری باب تعداد ركعات قیام ماه رمضان و دیگران روایت كرده اند».

می گویم: اولاً: در صحیح بخاری كتاب تراویح وجود ندارد، بجز در روایت مستملی، چنانكه ابن حجر می فرماید: «كَذَا فِی رِوَایَة الْمُسْتَمْلِی وَحْدَهُ ، وَسَقَطَ هُوَ وَالْبَسْمَلَة مِنْ رِوَایَة غَیْره» (فتح الباری لابن حجر – (6 / 288)

ثانیاً: در حدیث لفظ فی رمضان و لا فی غیره آمده است و امام بخاری در كتاب التهجد به این عنوان باب بسته است «بَاب قِیَامِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بِاللَّیْلِ فِی رَمَضَانَ وَغَیْرِهِ» اما این شخص خیانتكار بنابر هواپرستی چون به نفعش نبود لفظ و غیره را حذف نموده است.

می گوید: «بعضی از دیوبندیه ایرانی به تقلید از دیوبندیه هند و پاكستان جرأت كرده این حدیث صحیح را به خاطر هواپرستی و نفس پرستی ضعیف قرار داده اند»

می گویم: هیچكس از علمای دیوبند چنین جرأت نكرده كه این حدیث را ضعیف قرار دهد، وهیچكدام از آنها ننوشته كه این حدیث ضعیف است بلكه علمای ما نوشته اند، این حدیث صریح نیست، لیكن تعصب عقل شما را از بین برده و فرق صریح و صحیح را نمی دانید، یا اینكه می دانید اما فكر می كنید از طریق تلبیس و تغییر به هدفتان می رسید.

می گوید: «ظفرأحمد تهانوی در إعلاء السنن و جمیل أحمد نذیری با ترجمه محمد أمین حسین بر و حبیب الرحمن اعظمی در ركعات تراویح و ملك محمد بلوچزهی با تأیید و تقریظ محمد یوسف گشتی می گویند این حدیث بی بی عایشه مضطرب است و احادیث مضطرب چنانچه در مصطلح حدیث مقرر است در زیر مجموعه اقسام ضعیف قرار دارند».

می گویم: این استنباط خود شماست كه چنین حكمی را صادر نموده و به علمای دیوبند نسبت می دهید، و یك دروغ محض است. هیچكدام از این علما چنین فیصله ای نكرده كه حدیث بی بی عایشه مضطرب است، بلكه نظریه علما را بیان نموده اند.

مولانا ظفرأحمد عثمانی نوشته است: «علی أن أحادیث عایشة فی صلاته صلی الله علیه و سلم باللیل أشكلت علی كثیر من أهل العلم، حتی نسب بعضهم حدیثها إلی الإضطراب، قاله الحافظ فی «الفتح» و قد أشرنا إلی ذالك سابقاً فی ابواب الوتر، فهذا ابوسلمة روی عنها أنه ماكان یزید فی رمضان و لا فی غیره علی إحدی عشرة ركعة. و روی هشام بن عروة عن أبیه عنها أنه صلی الله علیه و سلم كان یصلی باللیل ثلاث عشرة ركعة ثم یصلی إذا سمع الندآء بالصبح ركعتین خفیفتین» (أخرجه البخاری3: 37 مع «الفتح»). (إعلاء السنن، ج7، ص83). ترجمه: با وجود اینكه حدیث حضرت عایشه در مورد نماز پیغمبر صلی الله علیه و سلم در شب بر بسیاری از أهل علم مشتبه و مشكل شده است، حتی بعضی از أهل علم حدیث وی را به اضطراب نسبت داده اند، این را حافظ در فتح الباری گفته است. و ما در گذشته در ابواب الوتر به آن اشاره كردیم. ابوسلمه از عایشه رضی الله عنها روایت نموده كه آنحضرت صلی الله علیه و سلم در رمضان و غیر رمضان بر یازده ركعت اضافه نمی كرد. و هشام بن عروة از پدرش از عایشه رضی الله عنها روایت نموده كه پیغمبر صلی الله علیه و سلم در شب سیزده ركعت می خواند سپس وقتی كه أذان را به وقت صبح می شنید دو ركعت سبك می خواند. این حدیث را نیز امام بخاری روایت نموده است.

مولانا نذیری نوشته است: «اما این حدیث در هشت ركعت تراویح به دلایل ذیل صریح نیست» بعد ازبیان هشت دلیل در دلیل نهم می نویسد: «با در نظر گرفتن اسباب و علل فوق نمی توان از این حدیث، ركعات تراویح را ثابت نمود زیرا نزد محدثین ثابت نیست كه این حدیث مربوط به تراویح باشد، بدین خاطر بسیاری از اهل علم این حدیث را مضطرب می دانند. قَالَ الْقُرْطُبِیّ : أَشْكَلَتْ رِوَایَات عَائِشَة عَلَى كَثِیر مِنْ أَهْل الْعِلْم حَتَّى نَسَبَ بَعْضهمْ حَدِیثهَا إِلَى الِاضْطِرَاب (فتح الباری لابن حجر و عمدة القاری) امام قرطبی می فرماید: روایت عایشه رضی الله عنها بر بسیاری از اهل علم مشكل شده، حتی بعضی آن را به اضطراب منسوب كرده اند»(بیست ركعت تراویح، ص10تا 15)

اگر متن كامل را ذكر نكردن خیانت است شما هم مرتكب این خیانت شده اید، كه هشت دلیل گذشته را ذكر نكردید و فقط دلیل نهم را ذكر كردید و بر آن اعتراض نمودید. در صورتی كه این فقط نقل قول قرطبی می باشد كه در فتح الباری و عمدة القاری ذكر شده، و هدف نقل قول ابن حجر نیست كه نظریه او را هم ذكر كند.

مولانا بلوچزهی نوشته است: «ثالثاً: بنابر گفته علامه قرطبی رحمةالله علیه بسیاری از اهل علم روایت حضرت عایشه را به اضطراب منسوب كرده اند «أَشْكَلَتْ رِوَایَات عَائِشَة عَلَى كَثِیر مِنْ أَهْل الْعِلْم حَتَّى نَسَبَ بَعْضهمْ حَدِیثهَا إِلَى الِاضْطِرَاب» (فتح الباری ص17 ج3 . گرچه ما به مضطرب بودن معتقد نیستیم ولی آن را بغیر از حمل بر اوقات و احوال مختلف حسب نشاط و جواز محملی نمی بینیم». (تحقیقی پیرامون مستدلات تراویح،ص64)

مشاهده نمودید كه در عبارت هیچكدام از این علماء چنین جمله ای نیامده كه «حدیث بی بی عایشه مضطرب است» و این یك تحریف و تغییر است كه خود معترض مرتكب شده است.

می گوید: «و در این مورد قولی از فتح الباری نقل می كنند و دنباله اش را كه در رد اضطراب آمده ترك كرده و قیچی كردند». بعد از نقل قسمتی از عبارت این علماء می نویسد: «متن كامل فتح الباری و عمدة القاری و خیانت أعظمی و نذیری و بلوچزهی در نقل: علامه عینی حنفی و حافظ ابن حجر عسقلانی قول قرطبی را در باب اضطراب آوردند متعصبین خیانتكار دنباله رد اضطراب را ذكر نكردند در حالی كه این دو بزرگوار اضطراب را شدیداً رد كردند اما چون رد به نفع و مطابق هوی و هوسشان نبوده نقل نكردند».

می گویم: این یكی از جوابهائی است كه علما بیان كرده اند كه قرطبی گفته: برخی از اهل علم احادیث عایشه رضی الله عنها را در مورد نماز شب پیامبر صلی الله علیه و سلم به اضطراب نسبت داده اند. این قول را ابن حجر در فتح الباری وعینی در عمدة القاری و دیگران از قرطبی نقل كرده اند، مهم اینست كه آیا چنین قولی از قرطبی وجود دارد یا خیر؟ وقتی كه این قول از قرطبی ثابت است، پس اعتراض معترض متوجه علمای دیوبند كه این قول را از قرطبی نقل نموده اند و به فتح الباری حواله داده اند نمی شود. و اینكه ابن حجر اضطراب را رد نموده، بر بقیه علماء لازم نیست كه نظریه ابن حجر را نیز نقل كنند و آن را بپذیرند. از این معلوم می شود كه از قدیم علما در مورد این حدیث بحث داشته اند.

اگر این علماء با نیاوردن قول ابن حجر و عینی در رد اضطراب، متعصب و خیانتكار هستند. شما نیز در ردیف خیانتكاران قرار دارید، چون جوابهای دیگر را كه علما برای حدیث عایشه بیان كرده اند ذكر نكردید، چون مطابق هوا و هوس تان نیستند و فقط در پی اعتراض هستید.
منبع مفتی عبدالصمد غیاثی- مدرس مدرسه دارالقرآن سراوان

امتیاز بدهید :